amazing races
ngyun ko naintindihan ng lubusan kung bakit bumagsak ang tore ni babel..
isipin mo n lng na nag tatrabaho ka sa isang construction company tapos ang amo mo ay isang kano, ang katrabaho mo ay bisaya at ang foreman ay arabo.. ikaw, wala kang ibang alam na lenguahe kundi tagalog..
nasa isang orientation kami ng isang medical mission sa may old sta. mesa, maayos yung lugar.. malaki,.. isa daw tong skwelahan dati, hiwalay ang building ng boys at girls. pero binili ito ng isang organization at ginawang headquarters nila sa Pilipinas.. ang ganda, akma nga ito para sa isang malaking org.
sa simula pa lang alam na namin ang papasaukan namin ay hindi filipino community.. alam din namin na magiging alien kami sa lugar na yun.. pero nagsugal pa rin kami.. "pucha tol! maraming chinita girls dun!" sabi ng kaibigan ko.. at syempre, oonga naman ako..
on the way, pinag-uusapan namin kung paano kami pag hihiwahiwain ng mga "iron chef" doctors ng org. na yun at kung pano kami sasahugan at iluluto sa isang malaking steamer..
"kung gagawain kang siopao.. anung gusto mong maging? asado o bola bola?"
powtek! yung biro na yun ay nakakatawa lang sa una, pero pag nasa loob ka na nung room at nagsisimula na yung briefing ng medical mission, (in chinese po.. walang subtitle). ay..ewan ko na lng.. iba pala talaga ang feeling ng alienation, ..sa grupong yun, mga isandaang tao cguro, parang tatlo lang kaming pinoy,.. at di pa kami makapag usap dahil mukhang seryoso yung speaker.. hay.. parang elem student na tinuruan mo ng pathopysiology ng CHF.. hay, buhay nga naman..
kaya ayaw kong pumunta sa ibang bansa e, okei lang sana, para makakita naman ako ng mga bagong lugar at mukha, pero sa tingin ko e hindi ako tatagal at hahanap hanapin ko rin ang pilipinas..
pero kinalaunan, e maiintindihan mo rin ang ibang lahi at kultura, traumatic lang talaga sa una pero masaya palang makihalo, masarap magkaroon ng inter-racial friendship, marami kang matututuhan sa kanila, sa huli ay hindi ko pinagsisisihan ang pagpunta ko dun sa org na yun, ^_^
PS.. matagal na itong nangyari, pero ngyun ko p lng na post.. ahehehe
isipin mo n lng na nag tatrabaho ka sa isang construction company tapos ang amo mo ay isang kano, ang katrabaho mo ay bisaya at ang foreman ay arabo.. ikaw, wala kang ibang alam na lenguahe kundi tagalog..
nasa isang orientation kami ng isang medical mission sa may old sta. mesa, maayos yung lugar.. malaki,.. isa daw tong skwelahan dati, hiwalay ang building ng boys at girls. pero binili ito ng isang organization at ginawang headquarters nila sa Pilipinas.. ang ganda, akma nga ito para sa isang malaking org.
sa simula pa lang alam na namin ang papasaukan namin ay hindi filipino community.. alam din namin na magiging alien kami sa lugar na yun.. pero nagsugal pa rin kami.. "pucha tol! maraming chinita girls dun!" sabi ng kaibigan ko.. at syempre, oonga naman ako..
on the way, pinag-uusapan namin kung paano kami pag hihiwahiwain ng mga "iron chef" doctors ng org. na yun at kung pano kami sasahugan at iluluto sa isang malaking steamer..
"kung gagawain kang siopao.. anung gusto mong maging? asado o bola bola?"
powtek! yung biro na yun ay nakakatawa lang sa una, pero pag nasa loob ka na nung room at nagsisimula na yung briefing ng medical mission, (in chinese po.. walang subtitle). ay..ewan ko na lng.. iba pala talaga ang feeling ng alienation, ..sa grupong yun, mga isandaang tao cguro, parang tatlo lang kaming pinoy,.. at di pa kami makapag usap dahil mukhang seryoso yung speaker.. hay.. parang elem student na tinuruan mo ng pathopysiology ng CHF.. hay, buhay nga naman..
kaya ayaw kong pumunta sa ibang bansa e, okei lang sana, para makakita naman ako ng mga bagong lugar at mukha, pero sa tingin ko e hindi ako tatagal at hahanap hanapin ko rin ang pilipinas..
pero kinalaunan, e maiintindihan mo rin ang ibang lahi at kultura, traumatic lang talaga sa una pero masaya palang makihalo, masarap magkaroon ng inter-racial friendship, marami kang matututuhan sa kanila, sa huli ay hindi ko pinagsisisihan ang pagpunta ko dun sa org na yun, ^_^
PS.. matagal na itong nangyari, pero ngyun ko p lng na post.. ahehehe
posted by burito spinach at 1:25 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home