hollow life

huu.. pag tinamaan ka nga naman ng malupit.. dahil wala akong magawa, lagi n lang akong napapaisip, lalo na sa ngayun, anu ba ang purpose ko sa buhay?.. parang walang sense ang buhay ko.. kain-tulog-tambay-bisyo isang deadly cycle nang kasiyahan.. ayoko ng ganito, wala namang nagagawang maganda sa sarili ang puro saya.. kahit man lang magkaroon ng purpose ang mga kamay at paa ko.. sa mga kaibigan ko parang ako lang ang ganito, walang ginagawa.. move-on man! kelangan na ng aksyon! yung madugo!at nakaka excite!! nakakaasar na ang walang ginagawang matino, kahit ang aral lang e walang sense,.. gusto ko na ng hands on!! trabaho na dude! haiiiz... sa ngayun e di pa ako pede magtrabaho, pero gusto ko nang gumawa ng paraan para magkatrabaho.. para naman mawala tong nararamdaman ko ngayon.. futile, senseless.. kung uso pa rin ang alay e mas gugustuhin ko pang maging sakripisyong tupa, para naman magka sense ang buhay ko.. sa sobrang kawalang kwenta e napapadalas na ang pag sulat ko.. ayokong isiwalat sa lahat ang nararamdaman ko, pero nakakagaan din ang pag sulat,.. sa totoo lang, habang isinusulat ko ang mga walang kwentang bagay na to e nakakaisip na rin ako ng solusyon sa mga problema ko.. ayos din pala ang blog... rak on!